Να χα χίλια μάτια να σε βλέπω!

Με ψυχωμένη, επιβλητική μα πάνω από όλα παλικαρίσια εμφάνιση η Καστοριά  πέρασε σίφουνας από τους Αμπελόκηπους και κερδίζοντας 1-3 τον Ηρακλή σημείωσε στο ενεργητικό της τη πρώτη ζωτικής σημασίας νίκη που τη βάζει για τα καλά στο κόλπο της διεκδίκησης της παραμονής.

Δε χωρά αμφιβολία πως το ντεμπούτο του Γιώργου Σαββίδη που με εξαιρετικό κοουτσάρισμα διαχειρίστηκε άψογα το ματς, ήρθε με το πλέον εμφατικό και ιδανικό τρόπο.

Οι <<γουναράδες>> συνδύασαν την ουσία με το αποτέλεσμα, χτυπώντας φαρμακερά στη κόντρα και παραδίδοντας ρεσιτάλ υποδειγματικής αντεπίθεσης, έγιναν η πρώτη ομάδα που απέδρασε νικήτρια από τη καυτή έδρα των Αμπελοκήπων!

Με τρομερή αποφασιστικότητα και προσήλωση στο παιχνίδι τους οι φιλοξενούμενοι μπήκαν πολύ δυνατά και αφού προειδοποίησαν στο πρώτο κιόλας λεπτό με το σουτ του Γανόλη, άνοιξαν το σκορ στην αμέσως επόμενη φάση.

Σκόρερ ήταν -ο συνήθης ύποπτος πλέον- Γιώργος Κεφάλας, που με τη συμπλήρωση δύο μόλις λεπτών εκμεταλλεύτηκε το λάθος της αντίπαλης άμυνας και αφού έκλεψε τη μπάλα, εισήλθε κατά μέτωπο στη περιοχή για να ολοκληρώσει τη φάση με ψύχραιμο πλασέ, ανοίγοντας το σκορ από τα αποδυτήρια!

Ήταν το τρίτο φετινό γκολ για το νεαρό μέσο που αποδεικνύεται υπερπολύτιμος, δίνοντας μεταξύ άλλων σημαντικές λύσεις και στο σκοράρισμα!

Το τέρμα αυτό έδωσε την αυτοπεποίθηση που τόσο έλειπε στην ομάδα μας, η οποία προσπάθησε μεν να κλειδώσει το ματς με ένα δεύτερο εξίσου γρήγορο τέρμα, κοιτώντας ωστόσο και τα μετόπισθεν, προβάλλοντας σθεναρή αντίσταση στη συνεχής πίεση του Ηρακλή.

Από την άλλη πλευρά οι γηπεδούχοι κέρδισαν μέτρα στο γήπεδο και σταδιακά ισορρόπησαν το ματς, σπαταλώντας δύο μοναδικές ευκαιρίες για να φέρουν το παιχνίδι στα ίσια.

Η πρώτη αρχικά με το σουτ-οβίδα του Σαράφογλου να περνά σύριζα άουτ και η επόμενη στη καρφωτή κεφαλιά του Κουρδάκη που σταμάτησε στο δεξί κάθετο δοκάρι της εστίας του Κοκκινίδη, ο οποίος ενδιάμεσα πραγματοποίησε σωτήρια επέμβαση στο τετ α τετ του Μαυρίδη!

Στην εκπνοή του πρώτου μέρους ο Κεφάλας πήρε τη μπουκιά από το στόμα του επερχόμενου Σιαπασβίλι και στην υπερπροσπάθεια του να απομακρύνει τραυματίστηκε με το Μίμη Παπαδόπουλο να τον αντικαθιστά.

Με την επανέναρξη λοιπόν της επανάληψης η είσοδος του πολύπειρου άσσου προσέδωσε ηρεμία στους φιλοξενούμενους, που κρατούσαν περισσότερο τη μπάλα και ήταν φωτιά κάθε φορά που έβγαιναν στην αντεπίθεση.

Σε μια από αυτές άλλωστε σπατάλησαν και τη σπουδαιότερη τους ευκαιρία, όταν ο Σαπανίδης βγήκε φάτσα με το γκολ σουτάροντας όμως πάνω από τα δοκάρια του Ζιάκα, που καθηλωμένος απλώς παρακολουθούσε τη τροχιά της μπάλας, να πέρνα από τα καρέ του.

Την ώρα που οι κατά μέτωπο επιθέσεις εξουδετερώθηκαν επιτυχώς από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, τα άκρα πήγαν περίφημα με Σπανό και Τσόπρα να έχουν άριστη συνεργασία από τα αριστερά και το τελευταίο να εξουδετερώνει κάθε κίνδυνο από τη πλευρά του.

Με τη πλάτη στο τοίχο και μη έχοντας ουσιαστικά άλλη επιλογή οι <<κυανέρυθροι>> ρίσκαραν όσο περνούσε ο χρόνος, παίζοντας από το 70’ και μετά με τέσσερις επιθετικούς, αναζητώντας έτσι με κάθε δυνατό τρόπο το τέρμα που θα τους χάριζε το βαθμό.

Στη διαρκής αυτή πολιορκία η άμυνα φώναξε εκ νέου παρών, με τους ποδοσφαιριστές της Καστοριάς να απομακρύνουν με αυτοθυσία και στη μοναδική ολιγωρία το Κοκκινίδη να επεμβαίνει σωτηρία, βρίσκοντας τη μπάλα όσο ακριβώς χρειαζόταν για να αλλάξει πορεία και να σταματήσει στο οριζόντιο δοκάρι!

Μάλιστα στην επαναφορά ο Μαυρίδης πήρε το ριμπάουντ, αλλά νικήθηκε εκ νέου από το Κοζανίτη γκολκίπερ που επιδεικνύοντας τρομερά ρεφλέξ διατήρησε το μηδέν και σε αυτή τη περίπτωση.

Το φινάλε –βγαλμένο μέσα από σύγχρονο ποδοσφαιρικό παραμύθι- επιφύλασσε τρομερές συγκινήσεις στις δύο πλευρές όντας πέρα για πέρα ακατάλληλο για καρδιακούς με τρία γκολ και δύο δοκάρια να αποζημιώνουν και με το παραπάνω τους διακόσιους περίπου οπαδούς που βρέθηκαν στο Στάδιο: <<Κωνσταντίνος Καραμανλής>>.

Το τέρμα που τόσο πολύ έψαχναν οι Θεσσαλονικείς ήρθε στο 83’ όταν μετά από μακρινό γέμισμα του Γιώγου, ο Κουρδάκης κατέβασε έξοχα τη μπάλα και εν συνεχεία ανατράπηκε από τον απροσπέλαστο μέχρι εκείνο το σημείο Μπαϊρακτάρη.

Σε μια αμφιλεγόμενη φάση ο ρέφερι Βλιώρας υπέδειξε την εσχάτη των ποινών και ήταν ο μόνος τρόπος για να νικηθεί ο εξαίρετος σήμερα Κοκκινίδης, που πραγματοποιώντας τον αγώνα της ζωής του και κατεβάζοντας ρολά έμοιαζε κυριολεκτικά ανίκητος!

Εν τέλει ο έμπειρος μέσος που ανέλαβε την εσχάτη των ποινών, τον έστειλε στην απέναντι και ισοφαρίζοντας σε 1-1, έδωσε ακόμη πιο δραματικό χαρακτήρα στα εναπομείναντα λεπτά.

Στο σημείο εκείνο η είσοδος του ταχύτατου Γεωργιάδη αποδείχθηκε κίνηση-ματ, καθώς ο νεαρός στράικερ, κάθε φορά που γίνονταν κάτοχος της μπάλας ανακάτευε την αντίπαλη άμυνα και βρίσκοντας χώρους αποτέλεσε μόνιμη πηγή κινδύνου!

Έχοντας ήδη προειδοποιήσει δις, η τρίτη ατομική προσπάθεια του αποδείχθηκε και φαρμακερή, καθώς 89’ έδωσε το φιλί της ζωής στην ομάδα του, για να πνιγεί μετέπειτα δικαιολογημένα στις αγκαλιές των συμπαικτών του!

Ο 16χρονος επιθετικός βγήκε στη κόντρα και πραγματοποιώντας εξαιρετική κούρσα αφήνοντας πίσω του τρεις αμυντικούς να το κυνηγούν, πλάσαρε υποδειγματικά, δείχνοντας για πολλοστή φορά ψήγματα του αυθεντικού ταλέντου του.

Με τη ψυχολογία στα ύψη και εκμεταλλευόμενη τους κενούς χώρους στην αντίπαλη άμυνα η Καστοριά έφτασε και στην επίτευξη τρίτου τέρματος, όταν στο τέταρτο των καθυστερήσεων ο Παπαδόπουλος έκλεψε τη μπάλα στο χώρο του κέντρου, σπάζοντας την αριστερά για το Σπανό που με σέντρα ακριβείας βρήκε τον επερχόμενο Γανόλη, που με κεφαλιά ψαράκι, σφράγιζε επιβλητικά το τρίποντο δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στην αναμέτρηση!

Ένα τέρμα που δε πανηγυρίστηκε μόνο από τη πλευρά φιλοξενούμενων, καθώς παρά τη πίκρα της στιγμής οι οπαδοί των γηπεδούχων αναγνώρισαν την αξία τους και απένειμαν τα εύσημα στους νικητές με μαζικό παρατεταμένο χειροκρότημα.

Ήταν η απόλυτη επιβράβευση για τους παίκτες του Γιώργου Σαββίδη που απέδειξαν περίτρανα πως στο ένστικτο της επιβίωσης αποτελεί ανέκαθεν το ισχυρότερο κίνητρο, ενώ ταυτόχρονα υπενθύμισαν στο φίλαθλο κοινό πως τα ερυθροκίτρινα παραμένουν διαχρονικά το χρώμα στη μόδα του ελληνικού ποδοσφαίρου…

Ηρακλής Αμπελοκήπων (Απ. Κομπόλιας): Ζιάκας, Γιώγος, Γκιαούρης (69’ Παπαϊωάννου), Κραγιόπουλος (77’ Μετάι), Κουρδάκης, Χαψάς, Νικολίτσας (52’ Καρατζάογλου), Σαράφογλου, Χιονίδης, Σαπιασβίλι, Μαυρίδης.

Καστοριά (Γ. Σαββίδης): Κοκκινίδης, Χριστοφορίδης, Τσόπρας, Παπαδόπουλος Δ., Μπαϊρακτάρης, Μηλιάτης, Σπανός, Κεφαλάς (49’ Παπαδόπουλος Ι.), Γανόλης, Σαπανίδης (75’ Γεωργιάδης), Ντάμτζι (83’ Φράγκος).

ΥΓ: Άξιοι συγχαρητηρίων όλοι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας που αναδεικνύοντας τεράστια ψυχικά αποθέματα, υπερέβαλλαν εαυτό και έβγαλαν στον αγωνιστικό χώρο το 100% των δυνατοτήτων τους.

ΥΓ1: Επόμενο ματς, εντός έδρας τη προσεχής Τετάρτη, απέναντι στον Άρη Ακροποτάμου. Εσύ που θα είσαι;